Onze droom

Wij willen in Oostenrijk een gastenverblijf met uiteindelijk vijf appartementen gaan runnen waarbij natuurbeleving via alle zintuigen centraal staat,
voor jong en oud. 

Nadat wij elkaar leerden kennen, ontdekten we al vrij snel onze gezamenlijke passie  “wandelen in de natuur”. In de vakanties trekken we er graag, bepakt met onze rugzak, op uit. Eerst in Nederland, daarna Belgie en Duitsland. We ontdekten de kleine bergen en genoten van het klimmen en de rust, de everzwijnen die plots op je pad kwamen, het oog in oog staan met herten. Toch maar eens de echte bergen op gaan zoeken. Eén vakantie in Oostenrijk en we waren verkocht. Er ging een wereld voor ons open! Wat een pracht, wat een uitzichten, wat een rust, wat is het genieten.

Er ging geen jaar meer voorbij zonder een vakantie in Oostenrijk en elke keer werd de terugkeer naar Nederland moeilijker. Terug naar het overvolle land, de energieslurpende baan, de verplichtingen, de steeds meer in minder tijd mentaliteit. Hoe houden we het Oostenrijkse gevoel vast? De rust, het gevoel van geluk en ontspanning, de gastvrijheid en vriendelijkheid. Even lukt dat, maar al snel wordt je weer meegezogen en zit je in je oude patroon. Wat zouden we graag langere tijd in het bergland doorbrengen. Met vakantiedagen sparen en onbetaald verlof maken we onze eerste droom waar. We vertrekken voor 3 maanden naar Tirol. Tja en dan heb je geproefd en wil je meer. 5 jaar later lukt het om 4 maanden te gaan. In de tussentijd spreken we al vaak over emigreren; we fantaseren en dromen over ons leven in de bergen. Maar als we realistisch kijken naar het hoe dit te realiseren, staan we gelijk weer met beiden voeten op de grond en spat de droom weer een beetje uiteen. We willen niet allebei fulltime gaan werken bij een baas om van te kunnen leven. Niet hetzelfde ritme als nu.

We vertrekken voor 4 maanden. We gaan genieten, wandelen maar ook orienteren. Wat zou een plek voor ons kunnen zijn om te wonen en hoe zorgen we voor inkomsten? We verblijven in Ost Tirol en Karinthië. Onbekend terrein voor ons, maar het voelt héél goed. Het balletje begint te rollen….. We bezichtigen huizen, huizen waar we kunnen verhuren. We nemen een Nederlandse makelaar in de hand. We bezichtigen nog meer panden, struinen internet af naar huizen, informatie, Oostenrijkse regels en wetgeving en ga zo maar door.

Net voor we onze 4 maanden in Oostenrijk moeten afsluiten, doen we een bod op een appartementenhuis. Uiteindelijk heeft het lot bepaald dat dit huis niet voor ons bestemd was. De zoektocht gaat verder vanuit Nederland in nauw contact met onze makelaar in Oostenrijk. En daar stond het ineens, het juweeltje in Döbriach. We voelden het allebei, dit is het! Maar dan de harde werkelijkheid: corona=niet reizen. Gelukkig is overal een oplossing voor en hebben we onze makelaar gevraagd voor ons te gaan bezichtigen. Zo gezegd, zo gedaan; een uitgebreid verslag met filmpjes van het huis volgden. Laten we gewoon gek doen en een bod uitbrengen. Kopen zonder kijken! Dat hebben we gedaan en op Mir’s verjaardag krijgen we het mooiste kado ooit: Onze droom gaat werklijkheid worden!!